IDFA 2017 – Previews

Preview IDFA 2017 – Deel 1

door Bob van der Sterre

Overzicht kwijt tussen de honderden documentaires die tijdens het komende IDFA, van 15 tot 26 november, te zien zijn? Geen nood, InDeBioscoop heeft het hele programma doorgespit. We hebben een helder overzicht van onze eigen favorieten op thema geselecteerd. Voor aanvang van IDFA elke dag uitgebreid aandacht voor het grootste documentairefestival ter wereld. En natuurlijk doen wij ook tijdens IDFA verslag.

Allereerst de belangrijkste links:

Ouaga Girls

 

Bijzondere levens
Karakters die ons op de een of andere manier fascineren. Zulke docu’s zijn vaak in een ommezien voorbij. Wat wil je nog meer?

So Help Me God (99 min.)
Hoe ziet de praktijk van een onderzoeksrechter eruit? Nou, zo dus. Onderzoeksrechter Anne Gruwez is een interessante persoonlijkheid die geen blad voor haar mond neemt. Dat belooft hilarische momenten maar ook schokkende passages.

24 Street (88 min.)
Su en Qin zijn sjacheraars in Hangzhou. We volgen ze met hun illegale praktijken, hun ruzies en hun doffe, ellendige bestaantjes. Vermoedelijk ontroerend en grappig.

Risk (92 min.)
Julian Assange is een omstreden karakter. Laura Poitras is een regisseur van omstreden karakters (zie haar vorige film Snowden). Een mooi duo dus om de hoofdrol te spelen.

My Name Is Nobody (89 min.)
Deze film is heel ironisch want het gaat juist over een totaal onbekend persoon, die op een klassenfoto stond tussen latere muzikant Ennio Morricone en regisseur Sergio Leone. Wie was hij? Een idee waar meer mensen soms mee spelen maar Denise Janzee gaat daadwerkelijk naar Rome om die onbekende te zoeken. Niet zo makkelijk, blijkt. Waarom zou je ook zoeken naar een onbekende? Het zet de geijkte patronen van een documentaire vermakelijk op zijn kop. Bovendien vermoedelijk een entertainend portret van Rome en zijn bewoners.

Jane (90 min.)
Primatoloog Jane Goodall in haar jonge jaren, gefilmd door de man met wie ze een relatie begon. Vermoedelijk een romantisch maar ook vriendelijk en interessant portret.

 

Families
Veel documentaires op IDFA  schetsen levens van families hier en daar op de aardbol. Meestal prettige, vriendelijke films waarmee het goed toeven is.

The Next Guardian (74 min.)
Je altijd al afgevraagd: hoe is dat, puberen in Bhutan? De dochter wil voetballer worden en de zoon wil vooral geen monnik worden. Vader en moeder staren daar soms net zo hoofdschuddend naar hun kinderen als de ouders bij ons.

Solving My Mother (104 min.)
Een Letse computerprogrammeur heeft heel veel moeite met zijn moeder. De relatie is zo slecht dat hij haar bij de politie aangeeft voor emotionele chantage. Is deze relatie te redden? De documentairemaker zit de twee dicht op de huid.

Toto and His Sisters (93 min.)
In Roemenië opgroeien als Roma-kind is geen sinecure. Deze film laat het leven zien van drie kinderen die opgroeien in een flat die door hun familie ook voor drugshandel wordt gebruikt. Hun moeder zit al in de gevangenis. De tragedie is van grote afstand zichtbaar.

The Creator of Universes (78 min.)
Puur tragikomisch verhaal over een zestienjarige jongen die met zijn 96-jarige oma misdaadverhalen filmt. Vermoedelijk redelijk veel plaatsvervangende schaamte, maar wie daar doorheen kan kijken heeft misschien een leuke film aan deze Uruguayaanse productie.

Lots of Kids, a Monkey and a Castle (88 min.)
Dát was precies wat de Spaanse Julia wilde. Ze kreeg ze alle drie. Nu is het moment daar om het kasteel te verlaten. Haar (vele) kinderen komen terug om haar erbij te helpen. Een publieksfavoriet in de dop.

 

Feelgood
Even genoeg van al het drama? Dan naar een van deze documentaires die je hoop geven, of die gewoon leuk zijn om te zien.

Ouaga Girls (83 min.)
Een film over mannelijke automonteurs, daar zou niemand van wakker liggen. Dit is anders. We volgen een groep meiden die in Ouagadougou (Burkina Faso) de opleiding van automonteur doet. Gezellige hilariteit is het vermoedelijke resultaat van de film.

A Skin So Soft (94 min.)
Deze film beoogt een menselijk portret te schetsen van zes bodybuilders, thuis op de bank of aan het boodschappen doen. Het blijken hele normale gasten te zijn, helemaal niet zo van die macho’s. No shit, Sherlock! Geheide publiekstrekker deze film, die toch voornamelijk vrouwen de zaal in zal lokken.

Happy Winter (91 min.)
Dit Siciliaanse strand is een microkosmos van het Italiaanse leven. Klinkt als een prettige, lichtvoetige film waar je bij voorbaat al vrolijk van wordt.

Moldovan Miracle (82 min.)
Een optimistische optometrist. Een Noor doet zijn best om een druppel op de gloeiende plaat te zijn: hij hielp tot nu toe 10.000 Moldaviërs met hun oogproblemen. Jammer dat je als weldoener altijd weer met corruptie te maken krijgt. Deze docu volgt hem bij zijn werkzaamheden en vele frustraties. In dit genre ook The Rebel Surgeon.

The Ugliest Car (47 min.)
Bij voorbaat een gegeven voor een hartveroverende documentaire: de officieel uitgeroepen als lelijkste auto van Polen, en dan de 94-jarige moeder van de eigenaar van de auto die nog altijd meerijdt. Vermoedelijk geestige korte film.

 

Journalistiek
Je kunt er niet omheen, soms moeten er dingen worden aangekaart. Verrijk je kritische blik met deze journalistieke films. Je moet wel tegen een forse dosis cynisme kunnen.

Blue Orchids (48 min.)
Na Shadow World, de film die de wapenhandel blootlegde in 2016, volgt regisseur Johan Grimonprez met deze spin-off. Een insider en outsider van wapenhandel hebben twee totaal tegenovergestelde levens. We horen hier hun levensverhalen.

Silas (80 min.)
Helden, dat zijn soort mensen als de Liberiaan Silas Siakor. Hij strijdt tegen corruptie en dat kan er af en toe spannend aan toe gaan. Zijn voornaamste vijanden: bedrijven. Zijn wapen: smartphones.

Trophy (108 min.)
Deze film is beslist te veel voor ondergetekende. De documentaire beschrijft namelijk de jacht op wild in Afrika. Misselijkmakend als je veel houdt van dieren. Misschien hebben andere kijkers een sterkere maag.

Another News Story (84 min.)
Meer media gaat het niet worden in deze film over de media, om precies te zijn: de rol van de media tijdens de vluchtelingencrisis. Het sarcasme druipt er vermoedelijk van af, bij al die nieuwsjagers, die maar al te veel moeite hebben om een keer oprecht empathisch te zijn. Zelfbescherming of gewoon cynisme?

Eating Animals (94 min.)
Na het boek van Jonathan Safran Foer over de bio-industrie krijgen we hier de filmversie, met vermoedelijk heel veel ontstellend cynische feiten, die iedere vegetariër en veganist alleen maar nog meer vastbesloten maakt. Goed (vegetarisch) eten van te voren aangeraden. In dit genre ook, maar vermoedelijk nog veel moralistischer, het vervolg van Al Gore’s milieudocumentaire: An Incovenient Truth 2.
 

11 november 2017

 

Preview IDFA 2017 Deel 2
Preview IDFA 2017 Deel 3
Preview IDFA 2017 Deel 4

 

 
MEER FILMFESTIVAL