Ted 2

*

recensie  Ted 2

Beer wil iemand zijn

door Cor Oliemeulen

Een pratende beer – grof en recht voor zijn raap – die alles kan zeggen wat een mens niet kan, zonder op zijn muil te worden geslagen, gaat in Ted 2 op zoek naar zijn identiteit. De melige bromance tussen de thunder buddies bestaat nog, maar daarmee is bijna alles gezegd.

Drie jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met de blowende, seksistische Ted die wel degelijk over een aaibaarheidsfactor bleek te beschikken. Vooral de jeugd bleek erg gecharmeerd van het absurde gegeven, zijn subversieve gedrag en expliciete taalgebruik. Aangezien Ted de meest succesvolle comedy met een R-rating (16+ overzee) werd, volgde natuurlijk direct de gedachte: hoe kunnen we er nog meer aan verdienen?

Recensie Ted 2

Piece of shit?
Nu is dat voor sommige bioscoopbezoekers een principe om sequels te mijden, behalve als het verhaal zich in beginsel leent voor een flitsende komedie, met misschien wel een filosofische knipoog. We zijn een jaar verder waar we waren geëindigd. Ted is getrouwd met Tami-Lynn, de leuke, wat dommige kassière van de supermarkt, waar Ted inpakt en vakken vult. Thuis is de sleur toegeslagen. Het stel krijgt ruzie, gooit met servies naar elkaar en wil gaan scheiden. Totdat iemand oppert om een kind te nemen. Vanwege Teds (gebrek aan) fysiek begint een lange, onzinnige zoektocht naar een geschikte spermadonor. Adoptie is ook een optie, maar dan blijkt Ted volgens de wet opeens geen persoon maar een ding, of zoals John het formuleert: “a piece of shit”.

Niet alleen de gigantische douche van afgekeurde kwakjes in de spermakliniek maakt van Ted 2 een zwak aftreksel van de eerste film en een nieuw dieptepunt in comedyland. Regisseur/schrijver Seth MacFarlane zet zowel zijn eigen personage (Ted) als dat van thunder buddy John (Mark Wahlberg) nog banaler, maar vooral beduidend zwakker, neer dan in Ted. Van die flitsende komedie met misschien wel een filosofische knipoog komt niets terecht, of het moet zijn dat Teds leven heel even dreigt in te storten als zijn huwelijk niet geldig blijkt, hij wordt ontslagen, zijn creditcard moet inleveren en simpelweg niet bestaat.

Recensie Ted 2

Armoedig
De gang naar de rechter is onvermijdelijk. Allereerst komen ze terecht bij de jonge pro deo advocaat Samantha L. Jackson (Amanda Seyfried) die waarschijnlijk alle liedjes van Frozen uit het hoofd kent, maar zich direct kwalificeert als ze aan een waterpijp begint te lurken. En na deze hopeloze zaak mag een topadvocaat (Morgan Freeman) trachten het bestaan van Ted bij de hoogste rechter aan te tonen.

De leukste rol in Ted 2 komt echter op naam van Giovanni Ribisi als de merkwaardige Donny, die net als in het eerste deel Ted obsessief graag wil hebben. Cameo’s (meestal een poging om een mislukte comedy van de totale ondergang te redden) van Jay Leno en Liam Neeson zijn de twee andere (ultrakorte) hoogtepunten van de film. De anticlimax van deze gemakzuchtige puberale komedie is het optreden van de coke snuivende spermadonor Flash Gordon tijdens de armoedige apotheose op de Comic-Con in New York.

Meisjesnamen
Wahlberg en MacFarlane waren onlangs te gast in de Graham Norton Show. De regisseur vertelde dat ze heel veel scènes uit de film hadden moeten knippen, anders werd hij te lang… Helaas sneuvelde Johns opsomming van filmtitels op de montagetafel. Tot hilariteit van het publiek deed het duo nog maar eens ‘The Thunder Song’ en bleek Mark Wahlberg drie jaar na dato nog steeds het spervuur van trashy meisjesnamen uit zijn hoofd te kennen: “Brandy, Heather, Channing, Brianna, Amber, Serena, Melody, Dakota, Sierra, Bambi, Crystal, Samantha, Autumn, Ruby, Taylor, Tara, Tammy, Lauren, Charlene, Chantelle, Courtney, Misty, Jenny, Krista, Mindy, Noel, Shelby, Trina, Reba, Cassandra, Nikki, Kelsey, Shawna, Jolene, Urleen, Claudia, Savannah, Casey, Dolly, Kendra, Kylie, Chloe, Devon, Emmalou, fuckin’ Becky?” Het zat in de grappigste dialoog van de eerste Ted – leuker zou het niet meer worden.

 

7 augustus 2015

 

MEER RECENSIES