Bird People

***

recensie  Bird People

Perspectief van een mus

door Cor Oliemeulen

Originele, gedurfde film over twee personen in een hotel die voor levenskeuzes staan. Bird People, dat begint als mysterieus drama en abrupt overgaat in een magisch sprookje, laat pas na afloop de radertjes werken. 

De Franse regisseur Pascale Ferran heeft nog maar een paar films gemaakt. Haar laatste was Lady Chatterley (2006), een breed gewaardeerde, vrouwvriendelijke adaptatie van D.H. Lawrence’s beroemde erotische roman. Hierna richtte ze Le Club des 13 op. Dit selecte gezelschap van regisseurs, producers, distributeurs en bioscoopeigenaren maakt zich sterk voor financiering van arthouse en avant-garde films. In 2011 begon Ferran aan het draaiboek van Bird People. Net als deze film – het eerste deel is drama, het tweede deel fantasie en romantiek – laten de twee hoofdrolspelers zich niet graag in een hokje stoppen.

Recensie Bird People

Hij wil niet meer
Gary (Josh Charles) is een Amerikaanse zakenman die neerstrijkt in een hotel op de Parijse luchthaven Charles de Gaulle. Hij voert onderhandelingen met internationale business partners en heeft als doel de volgende dag door te vliegen naar Dubai om daar contracten te ondertekenen. Echter na een onrustige nacht besluit hij te blijven. Hij wil niet meer. Hij wil niets meer. Stoppen met werken. Hier blijven. Niet terug naar zijn vrouw en kinderen. ‘Ik voel me als een klontje suiker dat langzaam oplost op de bodem van een kopje thee’, zegt hij in een uitgebreide beeld-chat met zijn verbouwereerde echtgenote.

Audrey (Anaïs Demoustier) werkt als kamermeisje in het hotel waar Gary verblijft. Ze ruimt de rommel van de gasten op, verschoont de bedden, beluistert gniffelend flarden van gesprekken en fantaseert stil over een ander leven. Dat vangt aan op het moment dat de stroom in het hotel uitvalt, ze naar het dak loopt en plotseling lijkt te transformeren in een vogel, die wegvliegt. Audrey voelt zich een mus die over de luchthaven en de stad vliegt, op vensterbanken de hotelbewoners gadeslaat en naar binnen hupt om zich te goed te doen aan wat lekkers. Audrey’s avontuur is kunstig gefilmd, we zien de wereld door de ogen van een (goed gedresseerde) mus.

Bird People

Wedergeboorte
Hoewel de overgang tussen het eerste en tweede deel van Bird People erg omschakelen is – het wonderlijke gegeven zal (ook) kinderen aanspreken – wordt de boodschap snel duidelijk: je bent pas echt vrij als een vogel in de lucht. Door haar metafysische ervaring lukt het Audrey zich te bevrijden van haar monotone, door anderen gedicteerde bestaan. Maar kan ook Gary de vleugels uitslaan en zich overgeven aan iets wat op een wedergeboorte lijkt? We kunnen nauwelijks wachten wanneer en hoe hun paden zich zullen kruisen.

Het is uitgerekend D.H. Lawrence die in een van zijn laatste gedichten, Phoenix, de wil en durf tot verandering en reïncarnatie beschrijft:

Are you willing to be sponged out, erased, cancelled, 

made nothing? 

Are you willing to be made nothing? 

dipped into oblivion? 

If not, you will never really change. 

The phoenix renews her youth 

only when she is burnt, burnt alive, burnt down 

to hot and flocculent ash. 

Then the small stirring of a new small bulb in the nest 

with strands of down like floating ash 

shows that she is renewing her youth like the eagle, 

immortal bird.

 

8 augustus 2014

 

MEER RECENSIES