InDeBioscoop is een filmmagazine voor de liefhebber. Een fijnproever die warm wordt van meer persoonlijke context bij cinema. Je leest bij ons gratis artikelen over film.
Schrijf je in voor onze maandelijkse IDB-nieuwsbrief en blijf op de hoogte!
Recent gepubliceerd op InDeBioscoop
*** recensie Body Kritiek op Poolse maatschappij in mozaïek rond lichaamsbeleving door Ralph Evers Body laat zich vertellen als een mozaïek rond lichaamsbeleving, opgehangen aan het rouwproces van …
Films griezelen graag om beesten. Vorige maand de griezelige honden, nu de katten. En niet voor de leuke, charmante, schattige katten zoals in Harry and Tonto. Maar gemene horrorkatten met oplichtende ogen en vlijmscherpe nageltjes.
Als er een thema terugkeert in deze films is het wel de sociale condition humaine in Letland. Vergeleken met haar buurlanden staat de Letse cinema in de kinderschoenen en is hij minder productief.
** recensie Atomic Blonde Volstrekt ridicule spionagethriller slaagt op de valreep als luchtige actiefilm door Vincent Hoberg Regisseur David Leitch doet zijn John Wick-truukje nog eens dunnetjes …
De jonge Vincent is op de vlucht voor een bende, nadat hij met zijn maten hun wiet gestolen heeft. Een onverwacht weerzien met zijn oudere broer leidt tot een vicieuze cirkel van geweld.
Het natuurgetrouwe Afghaanse drama Wolf and Sheep toont het traditionele leven van een klein Afghaans bergdorpje door de ogen van herderskinderen. Mysteries worden verklaard door oude verhalen.
“Er speelt de onuitgesproken aanname dat een speelfilm over karakters, personages, moet gaan. Daar wordt de film op beoordeeld. Maar is dat idee niet een beetje ouderwets geworden?”
*** recensie The Eyes of My Mother Verminken uit liefde door Cor Oliemeulen The Eyes of My Mother is een psychologisch horrordrama met arthouse-trekjes. Deze nachtmerrie van krap vijf kwartier is …
**** recensie The Edge of Seventeen Als verliefdheid en vriendschap het belangrijkste zijn door Nanda Aris Coming-of-age film over de jonge Nadine die om moet leren gaan met verliefdheid, …
Muziek is een belangrijk onderdeel van Martin Scorsese’s oeuvre, niet alleen op de geluidsband van zijn speelfilms. Muziek verklankt het innerlijk van zijn personages. Muziek IS het personage.
Verbluffend ruimtesprookje van Luc Besson, die zich met verve revancheert voor het matte Lucy. Een psychedelische trip door een denkbeeldige wereld waarin de fantasie geen grenzen lijkt te kennen.
Shutter Island kijkt als een metafoor, met subtiele odes aan meesters die Martin Scorsese voorgingen. Daarnaast is de film een belangrijke inspiratiebron voor latere films gebleken.
**** recensie Homo Sapiens Concrete vragen door Ralph Evers Een requiem gegoten in beton. Verlatenheid als hoofdrolspeler, ondersteund door wind, regen, insecten en vogels. Een onalledaags portret …
The Last Waltz heeft anno 2017 niets aan kracht ingeboet Toen muziek nog uniek en oprecht was door Cor Oliemeulen “This film should be played loud!” Ik zal het nooit vergeten toen ik in 1978 als …
De ‘griezelroman’ vertegenwoordigt de eerste fase van de roman. Op vergelijkbare wijze zijn ‘griezelfilms’ populair in de beginjaren van het nieuwe medium, de cinema.
***** recensie Dunkirk De Brexit van 1940 door Alfred Bos Christopher Nolan verfilmt het oorlogsdrama over de omstreden evacuatie van de British Expeditionary Force uit het Noord-Franse Duinkerke, in …
After Hours: De film die het (film)leven van Martin Scorsese redde door Vincent Hoberg Vraag een willekeurig persoon vijf films van Martin Scorsese op te noemen en de kans is klein dat After Hours …
Een groep jongeren uit alle lagen van de Franse bevolking plant een reeks bomaanslagen in Parijs. Om daarna samen te komen in een luxe warenhuis en zich over te geven aan consumptie, verveling en angst.
Casino (1995) is een van de films die het thema visualiseert dat als een rode draad door het werk van Martin Scorsese loopt: de overlevingsstrijd van het individu in een vijandige wereld.
Films griezelen graag om beesten. Want, you know, ze zouden wel eens zomaar kunnen aanvallen. Honden, katten, alligators, haaien, slangen, kraaien, spinnen, vleermuizen, ratten, komodovaranen. Allemaal wel eens gebruikt. We kijken naar griezelige honden (en niet naar Cujo).
De vijf romantische drama’s, die Martin Scorsese maakte in de eerste helft van zijn carrière, zijn nagenoeg onderbelicht gebleven, maar blijken essentieel voor zijn ontwikkeling als filmmaker.
*** recensie Koza Terneergeslagen boksgeschiedenis door Ralph Evers Koza biedt een inkijkje in een arm gezin dat geconfronteerd wordt met een ongewenste zwangerschap en de wens tot abortus. Het geld …
*** recensie La fille de Brest Slecht voor het hart door Cor Oliemeulen Er kunnen niet genoeg biografische drama’s over klokkenluiders worden gemaakt. La fille de Brest registreert een van de vele …
De kracht van Mean Streets zit hem in die beelden van New York en Little Italy, met shots van morsige New Yorkse straten. De karakters zijn er bijgehaald om dat in te kleuren, niet andersom.
***** recensie Louise en hiver Verstilde tijd in een Frans badplaatsje door Ralph Evers Louise en hiver, de nieuwe telg van Jean-Francois Laguionie, is een prachtig melancholische vertelling in …
Bijna de hele pers is laaiend enthousiast over de Mexicaanse film La región salvaje. Is het inderdaad een pareltje of hebben redacteuren van InDeBioscoop hun bedenkingen? Vast wel!
**** recensie Certain Women Verborgen verlangens in het hoge koude noorden door Suzan Groothuis Certain Women beslaat drie verhaallijnen: allen over vrouwen die zich geconfronteerd zien in de sleur …
Het idee voor het script kreeg Paul Schrader doordat hij net zelf gescheiden was, en zich eenzaam en depressief voelde. Het was nooit het idee om er een commercieel succes van te maken.
Komedie over een Franse acteur die in een midlife crisis belandt. Niks zeurderige Franse praatfilm, maar een milde satire over de spanning tussen waan en werkelijkheid. Guillaume Canet doet een Woody Allen.
Tijdens het productieproces van Raging Bull waren er momenten dat Scorsese dacht dat dit zijn laatste film zou worden. Het leidde ertoe dat hij niets aan het toeval overliet en alles wat hij had, toewijdde aan zijn werk.
Goodfellas: Goeie gasten door Suzan Groothuis Wat me van Scorseses beste en populairste gangsterfilm is bijgebleven is dat kleine opgewonden standje, al vloekend en tierend, om niets zijn pistool …
Martin Scorsese – Hoe de soundtrack een stem kreeg en een personage werd – 28 juli 2017 – Shutter Island: Een duik in de vertroebelde psyche van de moderne man – 24 juli 2017 …