InDeBioscoop is een filmmagazine voor de liefhebber. Een fijnproever die warm wordt van meer persoonlijke context bij cinema. Je leest bij ons gratis artikelen over film.
Schrijf je in voor onze maandelijkse IDB-nieuwsbrief en blijf op de hoogte!
Recent gepubliceerd op InDeBioscoop
De beslommeringen van artistieke types in NYC, de gedreven makers van een Japans woordenboek, een portret van cinefiel festivalpubliek in Argentinië en een Duitse thriller over een femme fatale.
De gerespecteerde Vlaamse regisseur Stijn Coninx, wiens Daens (1992) goed was voor een Oscar-nominatie, verfilmt de aanloop naar het wereldsucces van het Belgische entertainment-icoon Rocco Granata.
In ons zevende verslag van het Rotterdamse filmfestival de hang naar schone kunsten, lot in eigen hand in hedendaags China, rijkdom leidt tot moreel verval en vampiers klooien met mobieltjes.
Dierenleed op de filmset door Simone Vogel De dolfijn Flipper, de Bengaalse tijger uit Life of Pi en het aapje uit The Hangover. Slechts enkele dieren die we in hun glorie hebben bewonderd op het …
De beste remedie tegen een vervelende klucht is esthetiek, die je in vervoering brengt. Evenals de tomeloze clubliefde van Feyenoord of de lamlendigheid van een rouwende Chinese jongeman.
Liefde tussen uitersten, werken en wegdromen in Ulaanbataar, wraakzuchtige martelpraktijken in Israël en horror hoog in de Oostenrijkse bergen. Het IFFR is op stoom gekomen.
Familiedrama in de Oostenrijkse Alpen, confronterende ontmoetingen met ex-geliefden, de liefdesperikelen van een Joodse comédienne met een vuile mond en de meester van de softcore porno.
Een hartverwarmende roadmovie en een ingetogen wanhoopsschreeuw wisselen elkaar af, terwijl niet veel later gegriezeld kan worden in een Spaanse grot: een doorsnede van het IFFR.
Sociaal drama waarin karakteracteurs zonder opsmuk figureren in de wraakactie van een brave burger die zijn wereld uiteen ziet vallen. Familiebanden en vriendschappen overstijgen bestuurlijke onmacht.
Een hedonistische utopie, een non die op zoek gaat naar een familielid, scheldende Japanse mannen die paperclips maken en een treurmars van een uitstervend, zwijgend Siberisch volk.
Vrouwen kijken verlekkerd naar het lijf van Jan Kooijman, Nederlanders zien in de winter graag films uit warmere oorden en Johan Nijenhuis maakt enkel nog romantische komedies volgens hetzelfde concept.
Wat gebeurde er direct nadat John F. Kennedy op 22 november 1963 werd vermoord? Het docudrama Parkland reconstrueert de drie dagen die volgden. Verwarring, chaos en ongeloof na de aanslag.
Het doet denken aan de Britse dichter William Blake die ooit de woorden 'Dark Satanic Mills' gebruikte om de onnatuurlijke monsterlijkheid van de industriële revolutie in Engeland te typeren.
In dit eerste verslag vanuit Rotterdam aandacht voor Britse onderbroekenlol met Steve Coogan, cruisende mannen aan een Frans meer en twee keer hard en onwrikbaar Engels realisme.
**** recensie Dallas Buyers Club Cowboy met AIDS weigert op te geven door Alfred Bos Sociaal drama over een stoere Texas-cowboy die te horen krijgt dat hij HIV-positief is en op zoek gaat naar …
*** recensie Ender’s Game Ultiem leiderschap door Karina Meerman Hoogbegaafde kinderen worden spelenderwijs klaargestoomd voor het ultieme leiderschap in een buitenaardse oorlog. Jonge …
** recensie Jack Ryan: Shadow Recruit Knulletje versus Russische maffia door Simone Vogel Spionagefilms vervelen nooit. Dat moeten ook de makers van Jack Ryan: Shadow Recruit hebben gedacht. Nine …
Ook dit jaar belooft het programma een spannende mix van kwalitatieve publieksfilms en een verrassende selectie van nieuwe arthouse cinema. Indebioscoop licht alvast een tipje van de sluier op.
De schrijver van The Avengers (bioscoop), S.H.I.E.LD. (tv) en Astonishing X-Men (comics) brengt ons Shakespeare. En ook al is de dialoog niet van hem, Much Ado About Nothing is toch een Joss Whedon-film.
Schots regisseur en scenarioschrijver Scott Graham cast in zijn eerste speelfilm Shell Chloe Pirrie, ook debuterend op het grote scherm. In alle stilte drukken beiden hun stempel op het drama.
***** recensie All Is Lost De oude man en de zee door Karina Meerman Woordloze film over solozeiler die schipbreuk lijdt is fascinerend sober aan ingrediënten maar rijk aan beeld en geluid. Een …
Slotdeel van Lars von Triers tweeluik over een seksverslaafde vrouw, waarin de beloofde porno (goeddeels) uitblijft en er met veel vertoon een anticlimax wordt opgediend.
**** recensie Hemel op Aarde In Lèmbörg draait het om de leefde door Simone Vogel Limburg, de plek waar heuvels en rivieren het landschap tekenen. De mensen zijn vriendelijk en houden vast aan …
***** recensie The Congress “You were the future Robin” door Ralph Evers In de toekomst kan ons leven gedigitaliseerd worden. Ons lichaam is sterfelijk, maar wanneer wij tot animatie …
Leonardo DiCaprio en Martin Scorsese werken voor de vijfde maal samen in een drie uur durende zwarte komedie, die bijna uit zijn voegen barst van levenslust en hilariteit.
**** recensie Fruitvale Station Fatale klunzigheid door Cor Oliemeulen Tijdens nieuwjaarsnacht worden normaliter hulpverleners gehinderd en uitgedaagd. In het aangrijpende Fruitvale Station is het …
Zijn er trends of ontwikkelingen aan te wijzen? Mij is het volgende opgevallen. De blockbuster is dood, maar nog niet begraven; het begint derhalve bedenkelijk te meuren in de multiplexbioscopen.
Lars von Trier brengt de pornografie naar het arthouse. Na het zien van Nymph()maniac kijk je anders naar deuren. Recensent Alfred Bos legt haarfijn uit hoe dat komt.
Kiezen is moeilijk en zo ook in 2013. Sommige films hebben interessante raakvlakken met elkaar en verdienen daarom een gedeelde plaats. Lees hier welke George kiest.
2013 is alweer bijna omgevlogen en ook dit jaar heb ik vaak stil gezeten in menig bioscoopzaal om de parels en zwijnen van 2013 te aanschouwen. En van beide groepen waren er dat een hoop.
Televisiefilm schetst een overzicht van het leven van Nelson Mandela en creëert meer sympathie voor Winnie Mandela dan de geschiedenis dat deed.
Het jaar 2013 was in elk geval niet het jaar van de ‘wederopstanding’ van Hollywood. Het werd juist alleen maar nog routineuzer. Bob van der Sterre legt graag uit waarom en noemt zijn miskleun.